Żywice.

MacReady

Znalazłem fajne fotki pokazujące etapy tworzenia formy hełmu. Ponieważ temat dotyczy dużej formy silikonowej zbrojonej włóknem szklanym, postanowiłem „pójść za ciosem” i chwilowo odejść od tematyki tworzenia form i modeli z samych laminatów żywiczno szklanych. Zaznaczam tylko że nie ja jestem autorem tych zdjęć. Uważam jednak że praca przy tej formie została wykonana wzorowo, a uczyć trzeba się od najlepszych. Mam nadzieje że nikt nie będzie miał o tę publikację pretensji.

Jak pisałem wcześniej silikon daje nam możliwość „odbicia” bardzo misternych detali, i łatwego rozformowania. Oto nasz model przygotowany do pracy. Jest gładki, wypastowany rozdzielaczem i wypolerowany.

[link widoczny dla zalogowanych]

MacReady

Ponieważ obiekt jest duży i ma skomplikowane kształty, forma będzie dwuczęściowa. Wykonujemy kołnierz rozdzielający. Materiał na kołnierz musi być w miarę sztywny. Tutaj mamy cos a’la płyta pilśniowa. Jak widać kołnierz idealnie odwzorowuje przekrój poprzeczny naszego obiektu. Robimy w nim otwory na kulki, które będą bazą ustalającą dwie połówki formy. Całość montujemy (np. klejem na gorąco) na naszym kopycie, a wszelkie szczeliny pomiędzy kołnierzem a kopytem wypełniamy plasteliną.

[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Z brystolu wykonujemy obrzeże które powstrzyma spływanie nadmiaru silikonu i wyznaczy krawędz kołnierza.

[link widoczny dla zalogowanych]

Teraz „instalujemy” nasze kulki (maja wystawać do połowy) i powlekamy rozdzielaczem nasz kołnierz. Jak pisałem wcześniej tutaj nic nie polerujemy. Kołnierz to tylko element konstrukcyjny, a nie część robocza formy.

[link widoczny dla zalogowanych]

Jeśli wszystko jest o.k. zaczynamy pracę z silikonem. Niestety materiały użyte przez naszego modelarza są drogie (pracę wykonał modelarz zza Wielkiej Wody), ale chodzi o ogólną zasadę i wyjaśnienie wszystkim początkującym o co tu chodzi. Pierwsza warstwa silikonu jest b. rzadka i mocno spływa. Zostaje cienka utwardzona warstwa, która doskonale wniknęła we wszystkie drobne zagłębienia, i nie ma w niej banieczek powietrza. Kolejne warstwy płynnego silikonu pogrubiają naszą formę. Na końcu nakładana jest warstwa gęstego silikonu, który daje nam odpowiednią grubość gumowej formy.

[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Na następnym zdjęciu widzimy, że na utwardzoną powierzchnię silikonu nakładana jest pasta rozdzielająca. Chodzi o to żeby nie skleić ze sobą silikonu i warstwy usztywniającej.

[link widoczny dla zalogowanych]

Do zrobienia skorupy, zamiast maty i żywicy użyty został specjalny klej. To masa wykonana z żywicy, wypełniacza i „kłaków” włókna szklanego. Przypomina szpachlówkę samochodową z włóknem szklanym. Daje mocną strukturę, kosztem grubości i elastyczności. Gdybyśmy wykonali ją (skorupę) z maty lub tkaniny szklanej, otrzymalibyśmy cienką, lekką i bardzo mocną powłokę. W tym wypadku nie ma to jednak znaczenia bo forma jest tylko narzędziem potrzebnym do wykonania dalszej pracy. Nie zależy nam na estetyce wykonania, a na skuteczności. A więc połowa pracy zrobiona ! Cdn…….

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Mr-Bad

Tak, wszyscy byśmy tu już "pruli" z silikonem... gdyby był on taki tani i ogólnie dostępny.
Niestety, żywic i silikonów potrzebujemy w takich ilościach, że pozostajemy przy bardziej
prymitywnych i tanich "zamiennikach". No, chyba ze ktoś rozkręca całą linię produkcyjną.
A więc, gips, masa papierowa a czasem silikon... budowlany, w tubie... Smile

MacReady

Po prostu bieda...... Sad

Ale tak jak Pan pisze, trzeba sobie radzić.

Mr-Bad

Bieda to raz, bezsprzecznie, po drugie jednak ciągle nowość no i nie tak dostępna...
Co by nie mówić, taki gips, dostanie się w każdym budowlanym i jeszcze za grosze...
Kiedy zaś w sklepie, gdzie się zaopatruję, zapytam o taki "specjalistyczny" silikon albo
żywicę, to mi odpowiedzą: proszę powiedzieć konkretnie jaki, to być może, sprowadzimy.
Przypomina mi to moje pytania, jakie niegdyś słałem do "Komputer Świata" na temat
zgrywania taśm VHS na dysk twardy. Wiele lat nie było odpowiedzi, bo nikt tego nie robił.
Za to teraz... poooosyyyypaaaałooo się... DivX, XviD, MPEG, VCD, SVCD, DVD, Blue Ray...
Po prostu na wszystko musi przyjść czas... A może mamy niszowe zainteresowania Smile

MacReady

Cena i dostępność towaru jest zależna od zapotrzebowania na niego. To fakt. Ale do tego dochodzi jeszcze zarobek masy ludzi przez których ręce ten towar przejdzie. Tych wszystkich hurtowników, sprowadzaczy, przedstawicieli na kraj, i innych pomocników perkusisty:) Ale mam wrażenie, że w naszym kraju nawet jak ktoś sprzedaje towar prosto z fabryki (z pominięciem tych wszystkich specjalistów) i tak narzuca zabójczą marżę. Kiszka.

MacReady

No dobra. Jedziemy dalej z tym koksem. Po utwardzeniu naszej masy, odwracamy formę na drugą stronę. Zdejmujemy nasz kołnierz rozdzielający (kulki też), i usuwamy plastelinę. Sprawdzamy dla pewności czy przez zeskrobywanie plasteliny i operowanie formą nie uszkodziliśmy powłoki rozdzielającej. Jeśli nie mamy pewności że powłoka jest nienaruszona, poprawiamy „podejrzane” miejsca.

[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Robimy kołnierz z brystolu, analogicznie jak na stronie poprzedniej. No i powtarzamy całą procedurę z nalewaniem silikonu, i tworzeniem skorupy usztywniającej.

[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Po utwardzeniu naszej drugiej połowy wiercimy w kołnierzu kilka otworów pod śruby. Posłużą one do skręcania obu połówek formy. Następnie delikatnie, i z wyczuciem oddzielamy zbrojenie od silikonu. Jeśli działaliśmy zgodnie z zaleceniami producenta naszych chemikalii, nie powinno być z tym żadnych kłopotów. Na kolejnym zdjęciu widać jakie możliwości daje nam elastyczność silikonu. Bez kłopotu daje się rozformować bryła o bardzo skomplikowanym kształcie.

[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Po wyjęciu kopyta sprawdzamy czy wszystko jest o.k., aplikujemy rozdzielacz do wnętrza formy (oraz na powierzchnię naszego kołnierza), i składamy wszystko w całość. Można przystąpić do robienia kopii. Tutaj mała uwaga. Proponuję zrobić sobie „nóżki” do naszej formy aby można ją było postawić. To ułatwi pracę. Można po prostu przykleić kawałki drewna. Przy takim kształcie jak ten, można też wyciąć dziurę w dnie plastikowej miski i po odwróceniu jej do góry dnem obsadzić w niej naszą formę. Przy tworzeniu kopii hełmu nasz modelarz użył samej żywicy , po prostu wykonał odlew. Brak zbrojenia szklanego nadrobił grubością wylanej skorupy. Jeśli wiemy że nasza żywica szybko wiąże, nie grzeje się przy utwardzaniu, i nie ma dużego skurczu można wykonać odlew „na gotowo”. Z doświadczenia radzę jednak wykonać go warstwami, czyli wlewać żywicę etapami. Kolejną warstwę zalewamy dopiero po zżelowaniu poprzedniej. Położenie jednej grubej warstwy może spowodować deformację naszego odlewu. Żywicę rozprowadzamy przez obracanie formą. Po jej utwardzeniu zostaje nam tylko rozebranie formy analogicznie jak przy wyciąganiu kopyta, i radość z udanej pracy. Voila!
Very Happy

[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Na koniec gratulacje dla modelarza który zrobił tę formę . Naprawdę wykonana jest wzorowo!

Mr-Bad

No, naprawdę niezły tutorial...
Dobrze jest mieć takich ludzi na Forum... Smile

MacReady

Spasiba.

piotr2104

"Kleju wtedy zabrakło i to właśnie
wtedy odkryłem, jak bardzo jest przydatny klej z żywicy wiśni (i śliwki)..."

mały off topic co do tego kleju z żywicy wiśni - jak toto się zachowuje, jak tym kleić i inne??
Bo słyszałem bardzo dobre opinie o tym a że jak robię rzeczy do rekonstrukcji historycznej
staram się robić wszystko jak najwierniej to takie informacje też będą bardzo cenne.

Mr-Bad

Faktycznie mały OFF ale gdzie to umieścić...?
Gdzieś kiedyś dawno o tym przeczytałem i postanowiłem spróbować...
Mówią, że to nic innego jak tzw. guma arabska...
Na pniach wiśni i śliw tworzą się często takie spore grudki żywicy, w kolorze bursztynu.
Jako dzieci, nazywaliśmy to cukierkami i nawet jedliśmy... Smile

Wg tego co pisali i sam wypróbowałem, takie grudki trzeba zebrać, najlepiej odciąć ostrym
nożem, wrzucić do jakiegoś słoika i zalać gorącą wodą. Tak gdzieś pół na pół, może ciut
więcej wody... Zostawić tak na tydzień może, można od czasu do czasu pomieszać...
Po pewnym czasie mamy słoik kleju o kolorze i gęstości miodu (prawdziwego)...
Choć to klej roślinny, jego siła klejenia jest porównywalna z Butaprenem itp.
Z powodzeniem kleiłem nim później modele i przetrwały do dziś. Dobrze skleja gips
i takie tam betony... Pamiętam, jak raz zostawiłem taki patyk, którym mieszałem ten
klej na takim otynkowanym murku... Zapomniałem o tym może na miesiąc...
Raz chciałem go zabrać z tego murku... Szarpnąłem i wyrwałem go z dużym kawałkiem
tynku...
To tak w temacie taniego i skutecznego kleju.... Smile

[link widoczny dla zalogowanych]

piotr2104

trzeba się pobawić, zapowiada się skuteczniej od kostnego i mniej śmierdząco

MacReady

Można by sieknąć kompozycik wiśniowo szklany ( nie mylić z kompotem wiśniowym w słoiku). 100% ekologii, to i jakieś dotacje z unii by się wyciągnęło. To szczytny cel, dotacja jak w banku Cool

Mr-Bad

No, tylko skąd tyle żywicy wiśniowej wziąć...?
Minusem tej techniki jest nieodporność na wilgoć i "przyjemności" z tym związane...
Ale jak to cienko rozprowadzić, porządnie wysuszyć, zalakierować... źle nie będzie...
Było nie było, ludzie przez wieki bazowali na klejach organicznych i jakoś się dało kleić.

MacReady

Jak to skąd? Z kraju kwitnącej wiśni. No dobra, wracam do tematu Smile

Potrzebujemy jeszcze parę rzeczy do pracy. Strzykawka do odmierzania właściwej dawki utwardzacza. Uwaga, skala na strzykawce może zniknąć, utwardzacz też jest agresywny. Naczynia do mieszania żywicy z utwardzaczem. Można użyć różnych butelek typu PET, lub kartonów po sokach. Inne plastikowe naczynia też się nadadzą, ale z racji agresywnej charakterystyki żywicy poliestrowej trzeba sprawdzić czy nam się nie rozpuszczą. Jeśli użyjemy słoika to nie ma sprawy. To samo dotyczy wałków malarskich (tych małych), oraz pędzli. Mogą „spuchnąć”, a z pędzli mogą wyłazić włosy. Z żywicami epoksydowymi nie powinno być aż takich problemów. Wałeczki malarskie z futrem sprawdzamy pod katem „kłaczenie się” czyli wychodzenia kłaczków. To samo z pędzlami. Włosy i kłaki w żelkocie psuja cały efekt naszej pracy. Rozpuszczalnik Nitro. Narzędzia myjemy od razu po pracy. Myjemy, a nie wkładamy w nitro. Jeśli nie umyjemy pędzli/wałków od razu, będą do wyrzucenia. Można używać Acetonu, inne rozcieńczalniki raczej sobie nie poradzą. Przydałby się jeszcze specjalny wałek metalowy do wyciskania powietrza z laminatu, ale o tym napiszę przy opisie laminowania. Nie jest to rzecz niezbędna, aczkolwiek bardzo pomocna. Co jeszcze? Stare gazety, ostry nożyk, nożyczki, szeroka taśma klejąca (papierowa lub PCV), rękawiczki. Nie polecam gumowych i foliowych, mamy wtedy raczej słabe wyczucie w rękach. Zwykłe szmaciane wystarczą. Dobrze jest mieć kilka patyczków/prętów do mieszania. Piszę o tym wszystkim, bo lepiej mieć to pod ręką. Zazwyczaj jak rozrobimy żywicę z utwardzaczem, zaczynamy przypominać sobie że jeszcze to i tamto by się przydało. A czasu nie mamy wtedy za wiele…