Brunirowanie

Karol

Szanowni Panowie,

Ostatnimi czasy kończę replikę kolejnego kb. tym razem Gewehr 1888 w wersji podstawowej, pozostał standardowy problem, jak poczernić tak długą rurę? Początkowo myślałem o standardowej oksydzie, ale gotowanie metrowej wanny ługu sodowego jakoś mnie zniechęciło delikatnie...

Postanowiłem zatem znaleźć metodę która odbędzie się bez gotowania, przynajmniej bez gotowanie NaOH...

Pomyślałem zatem o brunirze, różne są konfigurację, w wiekszości przypadków mamy albo chromiany, albo chlorek rtęci, no nic za zdrowego.

Udało mi się znaleźć w starej książce Pana Sękowskiego(Galwanotechnika domowa) następujący przepis:
Chlorek żelaza FeCl3 - 150g
Siarczan miedzi CuSO4*5H2O - 30g
kwas azotowy HNO3 65% - 75g
kwas solny HCl 25% - 75g
Spirytus/denturat 50g
dopełnić wodą do 1l

z kwasami może być pewien problem, jednak jak już go przeskoczymy, to ostatecznie nie operujemy stężonym kwasem w końcu dopełniamy do 1l więc stężenie nie jest duże. Kiedy już mamy miksture koloru szmaragdowego zaczynają się schody.

Najpierw przedmiot należy pokryć równomiernie warstwą r-ru, najlepiej wacikiem, wcześniej dobrze odtłuścić i solidnie wypolerować. Najlepiej odrobinkę przetrawić w 10% r-rze HNO3. Dalej- kiedy już mamy przedmiot równomiernie pokryty, należy odłożyć go na 3-5godzin żeby chemia mogła zadziałać. Początkowo przedmiot pokrywa się warstewką miedzi, tym się nie przejmujemy! Nie maziamy po przedmiocie w czasie schnięcia! Następnie kiedy przedmiot już jest suchy, trzeba go solidnie oparować parą wodną.- Najlepiej czajnik i solidnie długo "opłukiwać" parą, para musi być gorąca a strumień gęsty, przedmiot nam trochę ściemniej i tak ma być, generalnie ma parować tak żeby solidnie z niego kapała skroplina. Następnie przedmiot przemywamy taniną! Skąd wziąć taninę? Po prostu torebka herbaty na 100ml wrzątku i przecierać torebką, następnie, przecierać na ciepło. Kolejny raz oparujemy, ma ściekać. Przedmiot znowu suszymy, jeżeli jest dość czarny można poprzestać na 1 razie, jeżeli nie powtarzamy- 2 -5 razy(w między czasie przecieramy watą stalową-delikatnie). Ja miałem do brunirowania osłonę lufy do gewehra a więc prawie metr rury, o gotowaniu w taninie nie było mowy,- mniejsze przedmioty gotujemy w herbacie (nie słodzonej!!). Ostatni etap, kiedy przedmiot jest w miarę chłodny traktujemy go olejem, najlepiej wygotować w oleju, ale można też smarować rozgrzanym olejem.

Jeżeli wszystko pójdzie zgodnie z planem otrzymujemy przedmiot o barwie głeboko czarnej. Powłoka jest trwała.

Karol

Efekt- brunirowana osłona lufy do Gewhra 1888

[link widoczny dla zalogowanych]

<a>gew 88 v2.1.jpg</a>

Mr-Bad

Całkiem ładnie to wygląda...

rynio_di

Rzeczywiście wyszło to koledze ładnie , Ja tą samą metodą ( ta sama książka i autor ) tylko bardzo dawno próbowałem poczernić stal , niestety na ,, miedziowaniu ,, się kończyło . Prawdopodobnie nie przestrzegałem reżimu czernienia choć wiedziałem że to proces żmudny i chłonny czasowo . Nie pamiętam może dodałem herbaty z cytryną Laughing

Przy przestrzeganiu procesu czernienia to i nawet ta oksyda na zimno zadowoli . Jak ukończę replikę pokażę jak wychodzi , przecierając szmatką nie pędzelkiem uzyskujemy takie przetarcia ( oksyda wiekowa ) . Tylko ten problem z fotkami mam .

Mr-Bad

Chętnie zobaczymy...

rynio_di

No , nareszcie ma się praca ku końcowi , ( chyba prze tego wirusa ) , człowiek gdyby nie kawa i siku to z dziupli by nie wyłaził , i przez to założyłem sonie do końca kwietnia zakończenie wszystkich prac replika + renowacje strzelb kapiszonowych . Pozostanie mi jeden kapiszonowy dwulufowiec , ale tam i metal i drewno dużo bardzo dużo pracy . A może i z nim zdążę . Dzięki kol . z forum mam nowe lufy .

Mr-Bad

Czyli współpraca kwitnie... Smile

rynio_di

A niech taką współpracę trafi ... ! No tego przyczyno- zmusiciela , prze którego dziupla staje się domem . . Bo kol. nie miał na myśli użytkownika który wykonał dla mnie ,, fujarki ,, .

Karol

Oksydy na zimno nie polecam, ona się nadaje co najwyżej do łatania drobnych przetarć, jeżeli oksydować tą metodą większy kawałek to pokrycie jest bardzo słabej jakości,- łatwo się ściera (nawet palcem) a uzyskany kolor jest bardziej szary niż czarny. Już wygrzewanie i moczenie w oleju daje lepsze efekty...

Grześ

A ja jestem zadowolony z oksydy na zimno.Na pewno nie jest to " czarna czerń " Smile

ale nie jest też jak Pan mówi szara.Ścierać też się nie ściera, Ura czerniłem dobre kilka lat temu i nie widzę żeby się wytarła.Może po prostu trafiła się Szanownemu Panu jakaś g... oksyda, stąd te sensacje?

rynio_di

Prawdą jest też to że oksyda na zimno / jej jakość zależ także od rodzaju stali . Różne gatunki różnie się oksydują . Jakość przygotowania detalu także . Gruba warstwa nakładana pędzelkiem , pozostawiona do wyschnięcia , da zadowalający efekt .

Karol

Dobre 10 lat temu używałem jakieś specjału chyba z miliatria.pl... Nie wiele to dało, ale możliwe że w tym czasie się coś zmieniło i teraz robią porządniejszą. Prawdą też jest że w ogóle do czernienia czy w ogóle jakiejkolwiek "galwanotechniki" trzeba dużo cierpliwości i równie wiele sumienności. Możliwe zatem że odpowiednie postępowanie z oksydą na zimno daje pożądany efekt, w każdym razie jest to na pewno jakieś wyjście z sytuacji gdy trzeba czernić coś dużego, czego nie ma w czym tradycyjnie "ugotować" Wink